Van Slipper naar Snowboot

Het is al weer voorbij, 5 maanden Zuid Afrika. Wat in het begin een hele lange tijd leek te zijn is voorbij gevlogen. Aan de ene kant lijkt het alsof ik hier gister aan kwam en aan de andere kant heb ik zo veel dingen gedaan en meegemaakt dat het wel lijkt alsof ik hier al meer als een jaar ben. Gewend aan de mentaliteit hier was ik zo, wat vandaag niet komt dat kan over 3 weken ook nog wel. Kinderen tellen tijdens uitstapjes was niet nodig ze moesten maar meekomen. Een nieuwe weg van 30m aanleggen doe je met 200 man zodat er 190 kunnen observeren waar er dan 10 in aan het werk zijn. Ezelkarretjes zijn het nieuwe vervoermiddel en over een pothole meer of minder in de weg wordt niet moeilijk gedaan.


De meeste verwachtingen die ik had van Zuid Afrika zijn wel uitgekomen. Het is een ontzettend mooi land met heel veel diversiteit in natuur en culturen. Ik heb alleen een stuk van de kust gezien maar elke paar honderd kilometer ziet er totaal anders uit. Helaas zie je racisme overal, de kroegen zijn gescheiden, hogerop in de bedrijven zitten alleen blanke en lager juist de donkere, zelfs de townships zijn verdeeld in donkere townships en coloured townships. Iedereen leeft in zijn eigen wereld en 9 van de 10 Afrikanen vinden het een grote shock als ze een gemixt stel zien (donker/coloured en blank). In de donkere kroeg horen we dat de blanke gevaarlijk zijn en in de blanke kroeg horen we dat de donkere bevolking gevaarlijk is. Dat het nog zo erg was heeft me wel verbaasd.


De afgelopen 2/3 weken was het vooral afscheid nemen van alles wat erg vertrouwd is geworden. Zo heb ik donderdag samen met Bonnie en Sabrina afscheid genomen op stage. We zijn gaan bowlen met onze kids en ze waren allemaal heel enthousiast. Later nog thuis gegeten en nog wat cadeautjes achter gelaten. Alles bij elkaar een erg leuke avond. Van het team hebben we 27 januari nog een afscheids borrel en dan ben ik echt klaar.


Langzaam aan gaan er steeds meer vrienden van hier naar huis en de nieuwe studenten komen weer. Het huis is nu een meiden huis geworden wat duidelijk heel anders is maar ook wel gezellig. Afgelopen weken ben ik veel samen met Else geweest omdat de rest weg of aan het reizen was en daarom maar een to do list opgesteld van alles wat ik nog graag wilde doen voor ik naar huis ga. Deze hebben we aardig afgewerkt waaronder andere opstond oliebollen en appelflappen bakken, weer sporten en uit eten in 2 nieuwe restaurantjes. Het was erg gezellig en hebben alles op de lijst kunnen doen! Nu de laatste paar dagen nog een beetje van de warmte genieten, braaien, shoppen, relaxen en nog lekker naar zee. Dan het vliegtuig in en op weg naar hopelijk de schaatsen!!


Ik ga PE en mijn relaxte leventje hier heel erg missen en als ik kon zou ik zo blijven. Dat neemt niet weg dat naar huis gaan ook wel weer iets heeft. Als ik iets heb gemerkt is dat het niet uitmaakt waar je bent als je maar merkt en weet dat je ergens een thuis hebt om naar terug te gaan. Door alle leuke mailtjes, krabbeltjes, reacties en telefoontjes heb ik wel gemerkt dat ik zeker een thuis heb om naar terug te gaan.

Bedankt allemaal en tot over een paar dagen!!



Liefs xx ellen

Guus: Hier mijn Bungee jump filmpje op YouTube:
http://www.youtube.com/watch?v=XKIYcyGxEnU

foto's van de reis: http://www.mijnalbum.nl/Album=LQRZJUJ4